Este ano conmemoramos o Día do Libro e o Día das Letras no IES de Quiroga cunha sucesión de actividades, sendo a primeira delas a exposición "Libros para ver": a nosa biblioteca quedou decorada como podedes ver nestas imaxes:
26 de abr. de 2015
19 de abr. de 2015
Deixan un camiño de palabras...
Eduardo Galeano e Günter Grass deixaron de escribir estes días.
Dous xenios da palabra, cada un ao seu xeito. Non esquezades ler unhas páxinas deles na súa memoria, en canto atopedes un oco.
Dous xenios da palabra, cada un ao seu xeito. Non esquezades ler unhas páxinas deles na súa memoria, en canto atopedes un oco.
"La justicia es como las serpientes, solo muerde a los descalzos" (E. Galeano) |
Eduardo Galeano naceu nunha familia de clase alta, con ascendencia en varios países tan dispares como Italia, España, Gales ou Alemaña. En vez de levar o que sería unha previsible vida acomodada, traballou desde moi novo en oficios variados como obreiro de fábrica, debuxante, pintor, mensaxeiro, mecanógrafo ou caixeiro de banco, ata rematar no xornalismo, profesión coa que seguiría toda a súa vida.
Dende aquí, recomendámosvos:
"El libro de los abrazos", deste lúcido ensaísta uruguaio, do que non se debe esquecer tampouco unha das súas grandes paixóns, o fútbol, do que era gran aficionado en xeral, e do Nacional de Montevideo (un dos dous grandes equipos uruguaios) en particular.
E tamén este artigo de El País, onde se recollen algúns dos seus pensamentos.
Por outra banda, Günter Grass pasará a historia como autor, entre moitas outras obras (máis información sobre a súa obra, aquí), de "O tambor de folla de lata", novela na que a través dos ollos dun neno se nos vai contando unha época da historia de Alemaña marcada por dous acontecementos de gran importancia: o ascenso e consolidación do nazismo e a Segunda Guerra Mundial. Neste enlace podedes ler o inicio da novela.
Dende aquí, recomendámosvos:
"El libro de los abrazos", deste lúcido ensaísta uruguaio, do que non se debe esquecer tampouco unha das súas grandes paixóns, o fútbol, do que era gran aficionado en xeral, e do Nacional de Montevideo (un dos dous grandes equipos uruguaios) en particular.
E tamén este artigo de El País, onde se recollen algúns dos seus pensamentos.
Por outra banda, Günter Grass pasará a historia como autor, entre moitas outras obras (máis información sobre a súa obra, aquí), de "O tambor de folla de lata", novela na que a través dos ollos dun neno se nos vai contando unha época da historia de Alemaña marcada por dous acontecementos de gran importancia: o ascenso e consolidación do nazismo e a Segunda Guerra Mundial. Neste enlace podedes ler o inicio da novela.
Ademais da súa obra literaria, co paso dos anos Günter Grass foise convertendo nun persoa polémica en Alemaña. Non tivo pelos na lingua á hora de opinar, e non escapaba de ningún tema, por delicado que este fose. Como mostra, queda aquí este artigo, tamen de El País.
13 de abr. de 2015
A historia tamén é das mulleres
Hoxe, dentro das actividades incluidas dentro do proxecta 'Donas de si', tivemos o pracer de contar coa presenza de Aurora Marco, autora de diversas investigacións no ámbito da lingua e da literatura, que nos visitou para presentarnos o documental "As silenciadas", baseada na súa obra Mulleres na guerrilla antifranquista galega. Despois da proxección parcial do documental, houbo un coloquio no que o alumnado de BAC aproveitou para facer preguntas e comentarios con respecto á obra.
Recordámosvos que esta longametraxe está á vosa disposición na biblioteca do centro entre os materiais de préstamo e que podedes atopar, na sección de consulta, o Diccionario de mulleres galegas, outra obra súa.
Recordámosvos que esta longametraxe está á vosa disposición na biblioteca do centro entre os materiais de préstamo e que podedes atopar, na sección de consulta, o Diccionario de mulleres galegas, outra obra súa.
12 de abr. de 2015
Jimmy Liao
Nesta entrada non imos falar dun libro. Ou, para ser exactos, non dun só libro, senón do autor de varios deles, Jimmy Liao. Este autor taiwanés, do que temos varios títulos na nosa biblioteca, naceu en 1958 na capital do país, Taipei.
Despois de licenciarse en Belas Artes, estivo traballando con éxito no campo da publicidade durante doce anos, ata que enfermou de leucemia e, tras superar esta enfermidade, decidiu dar un xiro á súa carreira profesional e adicarse por completo ó mundo da ilustración e a literatura.
Nas súas obras, moitas veces parecemos observar a realidade a través dos ollos dun neno, aínda que delas podemos extraer moitos temas relativos ós sentimentos das persoas e, en algunha delas como "La piedra azul", ata os sentimentos dunha pedra. Outro dos seus libros na nosa biblioteca é "No soy perfecta", onde unha nena chamada Perfecta nos vai contando os inconvenientes da perfección e os problemas que nos pode chegar a traer. E para que non falte de nada, tamén podemos ler a peculiar historia historia de (des)amor que nos conta en "Desencuentros".
Para rematar, recomendarvos que busquedes algunha das moitas animacións que se teñen feito sobre as súas obras. Como exemplo, deixámosvos aquí a correspondente ó cuarto dos títulos deste autor que temos na biblioteca, "El pez que sonreía", outra mostra máis da beleza e delicadeza que transmiten as imaxes que crea este autor.
2 de abr. de 2015
Contos da montaña
Aínda que non sexa unha novidade, xa que leva tempo na nosa biblioteca, traemos hoxe aquí un clásico da literatura portuguesa, "Contos da montaña". Unha compilación de relatos breves de Miguel Torga, autor portugués do século pasado, publicada alá polo 1941.
Nestes relatos o autor amosa de forma directa e sen concesións a vida naquela época na rexión de Tras-os-Montes, fronteiriza con Galicia. Vemos unha vida dura, na que a xente busca a felicidade, aínda que ás veces as circunstancias, ás veces a pobreza, e outras, o carácter das persoas, poñen serios atrancos ós seus obxectivos.
A obra foi censurada no seu momento, xa que á ditadura salazarista non lle debía de parecer ben que se contara que non todos os seus cidadáns levaban vidas prosperas e felices acordes coa propaganda do rexime. Esta censura xa non era a primeira da súa carreira como escritor, e incluso pasara xa algúns meses no cárcere por motivos políticos. Desta vez, ata a súa muller foi expulsada do seu traballo como profesora. Tiveron que pasar máis de trinta anos, ata a Revolución dos Cravos, para que Miguel Torga fose debidamente recoñecido e rehabilitado.
Pero esa xa é outra historia e se queredes aprender máis dela, podedes consultar as ligazóns que foron quedando pola reseña adiante. Mentres tanto, disfrutade da viaxe no tempo que propón esta obra a través das vidas dos seus protagonistas.
Miss Ourense
Traemos aquí un libro que non ten case nada que ver cos concursos de beleza. Digo case nada porque o título do mesmo corresponde co dun dos catro relatos policíacos que o forman e no que aparece como persoaxe unha aspirante á coroa da beleza da cidade das Burgas.
Estes catro relatos, que se poden ler de forma independente, teñen un elemento común que é o seu protagonista: Gumersindo Nespereira, un policía que non aspira a cambiar o mundo, pero si a facelo algo máis xusto, sempre dentro das súas posibilidades. Ó longo dos catro relatos podemos seguir as andanzas deste policía polo Ourense dos anos 60 e inicios dos 70, mentres de fondo imos vendo un excelente retrato da época no que, ademais da sociedade do franquismo, se tocan temas tan variados como a emigración, a corrupción asociada ó urbanismo nas cidades, ou referencias a escándalos como foi o do envelenamento de licores con alcol metílico.
Todo isto é o que nos propuxo fai vinte anos o seu autor, Bieito Iglesias, sen renunciar á esencia da novela negra, onde unha cousa é o ben e o mal, e outra é o que as leis consideran como tales é que, ás veces, acaban atopando a solución do sentido común de mans do inspector Nespereira, que o mesmo resolve asasinatos que axuda a destapar fraudes usando métodos que non sempre van por vías estritamente legais.
Un libro que, a bo seguro, nos fará pasar un rato agradable e entretido, e que xa está dispoñible na nosa biblioteca.
Estes catro relatos, que se poden ler de forma independente, teñen un elemento común que é o seu protagonista: Gumersindo Nespereira, un policía que non aspira a cambiar o mundo, pero si a facelo algo máis xusto, sempre dentro das súas posibilidades. Ó longo dos catro relatos podemos seguir as andanzas deste policía polo Ourense dos anos 60 e inicios dos 70, mentres de fondo imos vendo un excelente retrato da época no que, ademais da sociedade do franquismo, se tocan temas tan variados como a emigración, a corrupción asociada ó urbanismo nas cidades, ou referencias a escándalos como foi o do envelenamento de licores con alcol metílico.
Todo isto é o que nos propuxo fai vinte anos o seu autor, Bieito Iglesias, sen renunciar á esencia da novela negra, onde unha cousa é o ben e o mal, e outra é o que as leis consideran como tales é que, ás veces, acaban atopando a solución do sentido común de mans do inspector Nespereira, que o mesmo resolve asasinatos que axuda a destapar fraudes usando métodos que non sempre van por vías estritamente legais.
Un libro que, a bo seguro, nos fará pasar un rato agradable e entretido, e que xa está dispoñible na nosa biblioteca.
Subscribirse a:
Publicacións (Atom)